Dank voor de nominatie collega’s en studenten!

Gisteren was ik genomineerd voor de Tabe Mulder-prijs 2010. Tabe Mulder was een docent, nu met pensioen, die door zijn gedrevenheid en inspiratie een bijzondere rol speelde in het opleiden van zijn studenten. Een dergelijke nominatie vind ik dan ook echt een eer! Ik heb de prijs niet gewonnen, die is terecht gegaan naar drie collega’s uit Diemen.

Mijn juryrapport stelde mij voor als ‘docent van de toekomst’ (laat ik nu altijd denken dat ik de docent van nu ben, in het onderwijs van … ach, laat maar) die een speciale didactiek gebruikt (gewoon, student centraal zetten enzog) en die ‘zijn studenten workshops laat ontwikkelen voor docenten’ (nou, iLearn2011 heeft wel wat meer lagen). En ik sta altijd klaar voor mijn studenten en collega’s. Dat vind ik enorm fijn om te horen.

Je laat zo’n nominatie nonchalant op je afkomen, maar ik zal eerlijk bekennen dat ik in mijn hoofd wel iets van een dankwoordje aan het voorbereiden was. Voor het geval dat.

Ruimte voor groei
Ik had natuurlijk mijn waardering uitgesproken voor de ruimte en tijd die Inholland mij heeft geboden om mijzelf te ontwikkelen tot de professional die ik wil worden. In de vier jaar dat ik nu werk bij Inholland is het hard gegaan, en ik heb mijn eigen weg mogen bepalen en geleerd om daar voor te vechten. Ik had gezegd dat ik mij omringd weet door hele bijzondere collega’s, die binnen en buiten de school stuk voor stuk voorlopers zijn binnen het onderwijs en een enorm hoog niveau hebben waaraan ik mij kan optrekken. Het is mijn ideale leeromgeving!

Cirkel is rond
Ik had even nostalgisch kunnen terugblikken. Een uitreiking van de prijs op een locatie waar het voor mij allemaal begonnen is, de lerarenopleiding in Diemen. Waar ik als student,  ietwat met mijn onderwijsziel onder de arm lopend, van de straat werd geplukt door Tom Visscher en Nico Juist. Ik ging meedraaien binnen het centrum voor onderwijs & ICT, en daar werd mijn visie op onderwijs en leren geboren. Daar ging het vlammetje branden. The rest is history. De cirkel zou mooi rond zijn. Tom en Nico stonden achterin de zaal, en ik zou de prijs aan hun opgedragen hebben.

Multi-discplinaire benadering
Ik had misschien de kans gegrepen om aan te geven hoe belangrijk het is dat onze studenten van elkaar leren. Ook als ze op verschillende opleidingen, in verschillende domeinen zitten. Ondanks de voordelen van de domeinvorming, moeten we voorkomen dat onze blik te veel naar binnen gericht raakt. Op een lerarenopleiding die docenten voor de toekomst opleidt, is het enorm van belang dat studenten in aanraking komen met bijvoorbeeld een opleiding crossmediale communicatie om op een andere manier te kijken naar hoe je ‘de boodschap overbrengt’, of een project draaien met studenten van GNR8 om inzicht te verwerven in het belang van creativiteit en innovatie en leren door doen of eens iets ontwerpen met een student van een technische opleiding, om het geleerde toe te passen in de eigen onderwijsontwerpen. Ik verwacht dat de interdisciplinaire bril in de lerarenopleiding steeds belangrijker wordt.

Maar…
Maar waarschijnlijk had ik gezegd over hoe belangrijk het is om de passie en creativiteit van de student centraal te zetten. Dat goed onderwijs echt draait om eigenaarschap van de student over zijn eigen leren. Dat we als opleiding moeten leren niet in de weg te staan van het leren van de student, maar er naast moeten gaan lopen. Enjoy the view!

Dat schoot zo door m’n hoofd gisteren. Ik wil mijn collega’s en studenten bedanken voor de nominatie! Geeft mij weer veel energie!