Het gaat bij mij om vlak leren. Dat is waar ik naar streef, waar ik in geintresseerd ben. In een eerdere post schreef ik over de drie pijlers van vlak leren. Een van die pijlers is vlak leren op persoonlijk niveau, het thema van mijn loopbaancoaching. Ik schreef:
Vlak leren. Het is het streven naar dat vlakke speelveld waar je zelf het beste tot je recht komt, waar je kennis het makkelijk stroomt. Het is een proces van leren omgaan met de obstakels in dat speelveld. Deze obstakels hebben we nodig, zij dagen ons uit om innovatief te zijn. Als we iets moeten zijn in de wereld van vandaag is het dat wel, innovatief.
Ik herken in mijzelf een aantal obstakels die voorkomen dat ik in werksituaties lekker in een flow-situatie (oh wacht, ik heb The Element gelezen, mag het woord ‘Element‘ gebruiken) terecht kan komen, met als gevolg dat mijn kwaliteiten (enthousiasme, creativiteit, visie) onvoldoende tot hun recht komen. Ik raak steeds geïrriteerder over zaken die mij ’tegenhouden’ te zijn wie ik wil zijn. Zowel intern als extern.
Een van mijn doelen dit jaar is om op dit punt voortgang te boeken. Ik heb een aardige ‘mental map’ in mijn hoofd van waar ik naar toe wil, maar kan wel iemand gebruiken die mij helpt om een gedetailleerde kaart te tekenen van de route en het landschap.
Daarom heb ik de hulp ingeschakeld van een loopbaancoach, die met een andere bril naar mijn ontwikkeling als kenniswerker kijkt en kritische vragen kan stellen, die mij helpen om een aantal obstakels te slechten. Met als doel de creativiteit en ander potentieel vrijer te laten stromen en uiteindelijk de wereld te verbeteren. Aim high.
Het is een cliché. Je bent nooit oud genoeg om te leren. Ik ga steeds meer begrijpen wat dat echt betekent en hoeveel lagen het heeft.