Show & Share – More Balls Than Most – “De onzekere jongleur” from Jeroen Bottema on Vimeo.
De loopbaanvragen die Michiel Hesseling van More Balls Than Most op INHolland Show & Share van 28 januari j.l. in bovenstaand filmpje in de lucht ‘jongleert’ zijn voor mij herkenbaar en actueel. Het zijn vragen die voor mij de laatste maanden wat extra relevant zijn in het richting geven van mijn werkzaamheden. In deze blogpost geef ik ruimte aan mijn gedachten hierover. Reken er op dat ik de metafoor ‘jongleren’ ga uitmelken.
Deja vu
Ik was een paar dagen voor Show & Share al een blogpost begonnen waar in ik het uitvoeren van mijn werkzaamheden vergeleek met een jongleur: het in de lucht houden van allerlei projecten, verantwoordelijkheden en verwachtingen. Dat vervolgens op Show & Share het jongleren een beetje een rode draad werd voor mij, zie ik dan als: dat kan geen toeval zijn.
Sturen, loslaten en vertrouwen
Het echte jongleren met drie balletjes ben ik nu aan het leren. Het kost veel concentratie, maar je hebt er ook een bepaalde ontspanning bij nodig. Je stuurt de bal, je laat de bal los en je hebt vertrouwen dat je de bal weer opvangt. Op een gegeven moment ontstaat er ritme en dan merk je dat het steeds beter gaat. Er vallen minder balletjes op de grond. Ik heb zo het idee dat als ik dit beheers zo af en toe wel eens een balletje zal laten vallen. Maar dat hoort bij het spel: oprapen en weer verder gaan.
Jongleren, concentratie en richting
Op mijn werk jongleer ik iets meer dan ‘drie balletjes’. Dat doe ik al een aantal jaren. Ik ben daar steeds beter in geworden, en ik heb er ook best aardigheid in. Maar de concentratie is enorm. Zeker als er meer activiteiten bij komen om in de lucht te houden (en daar heb ik een handje in, ’t is allemaal zo leuk!). Het wordt een uitdaging om dat voor elkaar te krijgen. Of zoals ik onterecht dacht, dat is toch wat een professionele jongleur moet kunnen.
En dat is waar ik over wilde schrijven in een eerdere draft van deze post. Want als de ‘jongleur’ zich zo moet concentreren, ziet hij dan nog wel wat er om hem heen gebeurt? Kan hij wel goed achter zich kijken en leren van ervaringen? Kan hij wel goed naar voren kijken en sturen voor de toekomst? Heeft hij richting? Of kan hij alleen bepalen waar hij heen gaat als hij alle balletjes laat vallen?
Analyse
Ik was onder de indruk van de jongleurs op Show & Share. Zo makkelijk, zo veel vertrouwen, zoveel improvisatie. Mijn analyse klopte niet, hier was duidelijk sprake van mensen met richting. Toen viel het op z’n plek. Een jongleur is richting. Hij is er niet naar op zoek, hij straalt het uit.
De jongleur concentreert zich niet op ieder balletje, maar op de samenhang van beweging: sturen, loslaten en vertrouwen. Een jongleur weet dat dit alleen gaat als hij niet meer balletjes gebruikt dan hij in staat is om in de lucht te houden. De jongleur creëert zoveel ruimte in zijn spel dat hij goed ziet wat er in zijn omgeving afspeelt. Een goede jongleur is in staat om met anderen te jongleren. Hij leert. Hij inspireert.
Visie op loopbaan
Ik probeer wat beter vat te krijgen op mijn werkzaamheden door deze beter af te stemmen op mijn visie, soms door ze af te stoten. Maar ik realiseer mij des te meer dat het niet gaat om de ‘losse balletjes’ maar om de samenhang van beweging: richting. Nooit te oud om te leren jongleren.
