Ik ben betrokken bij de werkgroep ICT van het ADEF (Algemeen Directeuren overleg Educatieve Faculteiten). Deze werkgroep bestaat uit vertegenwoordigers van de diverse tweedegraads lerarenopleidingen in Nederland en zijn allemaal betrokken bij de vraagstukken rondom het integreren van ICT in het curriculum van de lerarenopleidingen en het professionaliseren van docentenopleiders. Gezamenlijk schrijven wij op dit moment aan een nieuwe versie van de kennisbasis ICT (update verwacht begin 2013).
Op uitnodiging van Marsjanne Damen (Partners in Learning) en Michael Kleine (integratie ICT in het hoger onderwijs) trokken wij afgelopen donderdag naar de hoofdlocatie van Microsoft Nederland bij Schiphol. Het doel van de bijeenkomst was, naast een nadere kennismaking, ons te laten informeren en inspireren door de visie van Microsoft over de integratie van ICT in het onderwijs en hoe zij als technologiebedrijf studenten en docenten van de lerarenopleidingen hierbij kunnen ondersteunen. Mijn aantekeningen. (meer…)
Een mooie documentaire van PBS over onderwijs en leren in de 21e eeuw en hoe technologie kan worden ingezet om leerlingen op te leiden tot creatieve, kritische probleemoplossers. In de documentaire worden een aantal innovatieve leerpraktijken beschreven, zoals het Digital Youth Network en Quest To Learn.
In the 20th century we taught out kids what to learn. We lined the desks up in rows and put the teacher at the front of the classroom. But in todays world many educators are questioning the status quo by meeting young people where they are. They are using 21st century tools to help prepare kids for a 21st century world. Join us for a look at the frontline this change.
“John Dewey said it best, he said that if we teach todays student how we taught them yesterday, we rob them of tomorrow. And we are doing that all over this country” (Chris Lehmann)
“The powerful thing is when we allow kids access to owning their education, then we say you have to figure out larger pieces of the puzzle than kids are usually allowed to figure out in the schools, then….they blow you away on a daily basis” (Chris Lehmann)
“We are either going to have two schoolsystems. One for the rich and one for the poor. And the poor one will be a standardized, accountable system, that does guarantee you and give you the basics, and it will suit you for a service job. The priviliged kids will go to another school system where they will learn all the same facts but they learn to use them to solve authentic problems and eventually to innovate and produce new knowledge. And they will make out well in the global system.” (James Gee)
Dat er in het onderwijs veel aandacht bestaat voor ‘leren denken’ in de lessen is belangrijk. The World Is Flat en we hebben ze nodig, die kenniswerkers met A Whole New Mind. Een actieve, creatieve en kritische houding verwachten we van onze leerlingen. Dat zullen ze nodig hebben voor die tien tot veertien banen….voor hun 38e. Ga d’r maar aanstaan. Shift happens.
Dus praten we in het onderwijs over het aanleren van kritische informatievaardigheden, softskills en 21st century learning skills. Het gaat niet alleen meer om weten dat, maar ook om weten hoe. Procedurele kennis naast declaratieve. Deze kennis moet ook in nieuwe situaties worden toegepast, transfer. Het gaat om het aanleren van een bewustzijn van eigen denken en strategieën om het eigen denken effectiever te maken. Een voorwaarde is om deze vaardigheden expliciet te maken in een curriculum. Het is vervolgens aan de docent om de leerlingen deze vaardigheden aan te leren en ze hierin te begeleiden. En uit eigen ervaring weet ik dat dit makkelijker gezegd is dan gedaan.
Leren denken met Aardijkskunde Joop van der Schee, bijzonder hoogleraar onderwijsgeografie en werkzaam bij het Onderwijscentrum van de VU, verzorgde 17 september j.l. een gastcollege voor de masteropleiding Leren & Innoveren van Inholland. Het thema was ‘leren denken’ en hij had de studenten een artikel laten lezen over de door David Leat ontwikkelde methode Thinking Through Geographyen de Nederlandse variant Leren denken met Aardrijkskunde, waarvan van der Schee co-auteur is.
Leren denken met Aardrijkskunde is een methode voor aardrijkskundedocenten met werkvormen inclusief materiaal en instructiestrategieën om ze toe te passen in de les. Het doel van de werkvormen is om leerlingen op een uitdagende wijze geografische inzicht bij te brengen, maar ook om leerlingen beter te laten leren. Het gaat om simpele werkvormen zoals het taboespel of welk woord weg tot complexere werkvormen als het gebruiken van een Venn-diagram. Zie deze site voor een prachtig overzicht van de werkvomen (en een toelichting op TTG en Leren denken met Aardrijkskunde).
Generieke kenmerken van de TTG-werkvormen zijn dat ze, mits goed uitgevoerd, een actieve bijdrage van de leerling uitlokken als het gaat om het toepassen van denkvaardigheden, (vaak) in groepsverband. Het zijn werkvormen waar meerdere goede antwoorden mogelijk zijn, zodat de leerlingen hun geografisch inzicht en kennis moeten inzetten om er met elkaar uit te komen. Op deze wijze worden algemene- en geografische denkvaardigheden als informatie verzamelen, ordenen, classificeren, redeneren, oorzaak-gevolg, concluderen, beoordelen, plannen, reflecteren, mental map, etc. getraind.
TTG in de praktijk
In Engeland is TTG een succes te noemen. Docenten zien het als een goede methode om hun leerlingen te activeren en te motiveren, maar ook als ondersteuning van hun professionele ontwikkeling als docent in een onderwijssysteem waar de rollen worden omgedraaid. De benadering van TTG is in Engeland opgenomen in het National Curriculum en heeft in spin-offs geresulteerd voor de andere vakgebieden. Dat laatste is in Nederland ook het geval met Leren denken-methoden voor bijvoorbeeld geschiedenis, economie en wiskunde.
Uit het onderzoek blijkt dat het toepassen van de werkvormen de leerlingen inderdaad motiveert en dat het leerlingen uitdaagt om denkvaardigheden toe te passen. Voor een groot deel van de docenten had het toepassen van TTG effect op de persoonlijke motivatie en stimuleerde het ze om na te denken over de metacognitieve vaardigheden van leerlingen. Een klein deel geeft aan dat ze er creatiever door werden en dat het tot verbeteringen leidden in het plannen van lessen.
Makkelijker gezegd, dan gedaan
Opvallend in het onderzoek is dat docenten meer kiezen voor het toepassen van de de ‘eenvoudige’ werkvormen in de les, dan de complexere werkvormen. De auteurs van het artikel geven aan dat dit hoogstwaarschijnlijk te maken heeft met het niveau van de pedagogisch-didactische vaardigheden van de docent. Docenten kiezen die werkvorm waar ze zich ‘veilig’ voelen om deze toe te passen. Naast de vaardigheden van de docent, bestaat er ook een organisatorische afweging. In het gastcollege stelt van der Schee dat als het gaat om het vraagstuk hoe leerlingen optimaal te laten leren, deze vaak organisatorisch benadert wordt, dan vanuit leerdoelen en de leerling. Dit gaat bijv. vaak ten koste van een kwalitatieve invulling van het onderdeel ‘nabespreken’ in de les. En dat is toch waar de leerling zicht moet krijgen op hoe hij heeft geleerd en wat de vervolgstappen zijn. Ik kijk mezelf hier ook in de spiegel!
Dus het is makkelijker gezegd dan gedaan. Ondersteuning van docenten in het begeleiden van leerlingen met denkvaardigheden blijft belangrijk. Betekenisvol leren is niet automatisch een leerstijl die veel leerlingen hebben, ook omdat ‘wij’ dat vaak niet trainen in het onderwijs. Belangrijk is ook de visie van de school in deze. Vaak sociaal constructivistisch op papier, maar ook op de werkvloer? Hoeveel aandacht is er voor procedurele kennis in de toetsen? Laten we ons niet teveel sturen door ‘het boek moet uit’? Nemen we het trainen van denkvaardigheden mee in de keuze van methodes?
Dat er in het onderwijs veel aandacht bestaat voor ‘leren denken’ in de lessen is belangrijk. Het past bij de rol van docent om de leerlingen te begeleiden in proces, maar laten we met elkaar aandacht besteden hoe we dat concreet doen in de les. Vanuit organisatie en leerinhoud. Op school en op de lerarenopleiding.
Hoe kunnen de ICT-vaardigheden van jongeren in ontwikkelingslanden versterkt en ingezet worden met als doel hun leefomgeving te verbeteren? Dat was het centrale thema van de 7e editie van Fill The Gap, vanmiddag in het Sieraad in Amsterdam. Het was een Open Space bijeenkomst waar mensen uit het bedrijfsleven, onderwijs, media en ontwikkelingssamenwerking op informele wijze met elkaar discussieerden over de vraagstukken met betrekking tot jongeren en ICT in ontwikkelingslanden. Het ging om kennis delen, ideeën opdoen, oplossingen bedenken en je laten inspireren.
Jennifer Corriero De bijeenkomst begon met een inleiding door Jennifer Corriero. Zij is mede-oprichter van TakingITGlobal, waar ik deze week al eerder over berichtte. Zij concentreert zich in haar werk met name op de youth leaders, de jonge wereldburger die betrokken is bij de ontwikkelingen en problemen in de maatschappij, en hoe je o.a. door middel van ICT hun leadership skills kunt versterken.
In haar betoog sprak zij zeer inspirerend over 6 archetypes van jonge leiders en hoe je de stem van deze jongeren kunt versterken. Deze typeringen komen uit haar onderzoek naar de rol van jongeren als change agents in internationale actiegroeperingen, aldus Corriero.
1. The Dreamer
De idealist, soms onrealist. De jongeren die visie ontwikkelen en anderen inspireren. Zij geven een gevoel van richting. Je kan de stem van deze jongeren versterken door ze een platform te bieden waar ze hun visie kunnen presenteren en delen met anderen. Corriero stelt voor om deze dromers te betrekken als adviseurs (zo was zij als 19-jarige al senior-consultant bij Microsoft).
2. The Megaphone De jongeren die hun mond open, hun stem laten horen. Die anderen, waarvan hun stem niet gehoord wordt, mobiliseren. Je kunt deze ‘megaphones’ ondersteunen door hun stem te versterken, om ze te betrekken bij het maken van beslissingen en om dat ook te formaliseren.
3. The Spark Plug
Zij verzamelen mensen om zich heen en verbinden mensen met elkaar en aan ideeën of een gezamenlijk doel. Daardoor ontstaan nieuwe mogelijkheden en samenwerkingen.
4. The Task Master Deze mensen zijn in staat om uit grote ideeën beheersbare taken en planningen te genereren. Praktisch, doelgericht.
5. The Sherpa De gids, de mentor. De docent. Corriero heeft het over peer-education, de Sherpa verzamelt en deelt kennis met anderen. Door de Sherpa de juiste tools in handen te geven kunnen zij hun rol als mentor spelen.
6. The Storyteller Zij vertellen de verhalen die ontstaan in organisaties, projecten en hun nabije leefomgeving door middel van blogs, artikelen, interviews, YouTube, etc. De beste manier om hun stem te versterken is door ze naar te luisteren.
Een inspirerende indeling. Goed om jongeren bewust te maken van de rol die ze kunnen spelen in maatschappelijke vraagstukken of binnen een organisatie of community. Een onderdeel van life skills. Maar de indeling zou je ook kunnen gebruiken in een gesprek over hoe je social networks en informatiestromen effectief kunt inzetten om jezelf op een authentieke en positieve manier te profileren. Ik herken me in de dromer, de sherpa en de verhalenverteller.
Over spel, ICT en jongeren in ontwikkelingslanden De rest van de middag stond in het teken van de Open Space sessie. Het thema was bekend, de organisatie had een aantal kernvragen geformuleerd, maar er was geen agenda. Deze werd on the spot gevuld, door mensen die een sessie wilde organiseren over een thema of vraagstuk. Ik voegde mij bij Saskia Harmsen, die de vraag stelde over hoe wij spel kunnen gebruiken om ICT-vaardigheden te ontwikkelen en te versterken bij jongeren in ontwikkelingslanden in plaats van het aanbieden van formele trainingen en programma’s. In het onderzoek Students’ Voices waar ik aan mee werk (pas op, komt een plug aan: heeft u mijn oproep al gelezen?) stellen we een soortgelijke vraag over hoe je de informele, persoonlijke leeromgeving op het web kunt inzetten in het formele onderwijs. Ik wilde mij dus laten inspireren, en had wat expertise in de aanbieding.
Het leverde een interessante discussie op, die vele kanten op ging. Dat kwam ook deels door de Open Space opzet, soms verlieten mensen de sessie, anderen kwamen er weer bij en keken net weer even anders naar de situatie. Onderstaande video’s geven een aardig overzicht van wat we hebben besproken, ik noem hieronder een selectie:
– belangrijke voorwaarde is dat jongeren in ontwikkelingslanden in het bezit zijn van hun eigen ICT tool. Een computer, OLPC, een mobiele telefoon of een andere, individuele, tool. Ik denk dat we ons moeten focussen op de mobiele telefoon. In veel ontwikkelingslanden is het slecht geregeld met de infrastructuur wat betreft computers en netwerken, maar is de dekking van mobiele telefoons uitstekend.
– Wat de tool ook mag zijn, het moet jongeren uitdagen om te gaan experimenteren, zodat ze het apparaat en de software eigen gaan maken, en zelf initiatieven gaan nemen om verder te leren (zoals we bijvoorbeeld zien in het Hole In The Wall-project van Sugata Mitra).
– Wat ze geleerd en of gemaakt hebben moeten ze eenvoudig kunnen delen met anderen. Dat levert waardering, zelfvertrouwen en motivatie op.
– de informele leeromgeving van de jongeren tegen over de formele leeromgeving van het onderwijs, hoe verhoudt zich dat in ontwikkelingslanden, wat kunnen we leren van bijv. Nederland.
– Interface van technologie, software en games moet sterk visueel zijn, niet tekst gebaseerd.
Flip-impressie
Ik heb met de Flip twee impressies gemaakt. In het eerste filmpje verkennen we het thema en hebben we het over eigenaarschap en de persoonlijke leeromgeving van de jongeren. In het tweede filmpje geeft Saskia een mooi overzicht van wat we allemaal besproken hebben.
Saskia heeft uiteindelijk de aanbevelingen op papier gezet en die op het grote ‘agenda-bord’ geplakt. Met de resultaten van de andere sessies staat er op zo’n bord toch een behoorlijke hoeveelheid van ideeën, strategieën en aanbevelingen waar je verder op kunt bouwen.
Update 30/01 Saskia heeft de aanbevelingen uitgewerkt en onderaan deze post geplaatst. Dank!
Aanstaande vrijdag ga ik naar Fill The Gap 7, ik vertegenwoordig daar het lectoraat eLearning. Wij hebben de uitnodiging ontvangen vanwege ons onderzoek Students’ Voices. De titel van deze bijeenkomst is R U Online? “Mobilising youth for development”:
Voor jongeren is het gebruik van nieuwe (mobiele) media de gewoonste zaak van de wereld. Opgegroeid in het digitale tijdperk en creatief als ze zijn, zetten de wereldveranderaars onder hen nieuwe media doelbewust in om veranderingen teweeg te brengen. Denk maar aan de twitterrevolutie in Iran. Wat kan de ontwikkelingssector daarvan leren? Hoe kan binnen ontwikkelingssamenwerking meer gebruik worden gemaakt van de potentiele kracht van jongeren om ontwikkelingsproblemen aan te pakken? bron
Open Space Het wordt een ‘Open Space’- bijeenkomst. Ik had nog niet eerder gehoord van dit concept. Via de organisatie kreeg ik wat informatie over Open Space en las ik:
Open Space (also known as Open Space Technology or OST) is a method for convening groups around a specific question or task or importance and giving them responsibility for creating both their own agenda and experience. It is best used when at least a half to two full days are available. The facilitator’s key task is to identify the question that brings people together, offer the simple process, then stand back and let participants do the work bron
Dus aanstaande vrijdag is het thema jongeren en ICT in ontwikkelingslanden en is de probleemstelling hoe we hun vaardigheden en kwaliteiten zo kunnen inzetten dat er een betere leefomgeving ontstaat.
In de Open Space sessies ben ik vrij in hoe ik wil bijdragen aan de discussie. Ik kan reflecteren, kan zelf een agendapunt toevoegen, ik kan halen, ik kan brengen. Ik zal vanuit mijn expertise mbt eLearning en het onderzoek Students’ Voices proberen mijn steentje bij te dragen. En ontwikkelingsgeografie is bij mij ook nog niet weggezakt. Ik verwacht een sessie waar out-of-the-box denken, chaos en creativiteit centraal zullen staan. Bring it on!
Ik ben erg benieuwd naar hoe deze werkvorm in de praktijk werkt en hoe ik dat kan toepassen in het begeleiden van studenten. Lees meer over OST: kstoolkit en Openspaceworld.org
Taking IT Global Er wordt op de bijeenkomst een keynote verzorgd door Jennifer Corriero, zij is mede-oprichter van de organisatie Taking IT Global. Ook nog nooit van gehoord. Af en toe heb ik het idee dat ik onder een steen lig.
Taking IT Global is een online community gericht richt op jongeren en onderwijs met als doel de kritische denkvaardigheden, leiderschapsvaardigheden en creativiteit bij jongeren te verbeteren door het effectiever inzetten ICT en hun sociale netwerken. Het gaat om wereldburgerschap: verbeter de wereld met elkaar, begin bij je zelf. Thema’s op de website hebben te maken met complexe mondiale problemen, zoals klimaatverandering, energievraagstuk, voedselschaarste, etc. Problemen die creatieve oplossingen vragen. Ik onderschrijf de missie van TakingITGlobal dat de ideeën daarvoor uit een brede, diverse, internationaal netwerk moeten komen. Het gaat om 21st century skills.
Er is een aparte community, TIGed, voor docenten. Docenten kunnen lesmateriaal publiceren en delen, online internationale uitwisselingsprojecten starten en er is een mogelijkheid om tegen betaling een online leeromgeving in te richten:
Zowel de kracht als het gevaar inherent aan sociaal en in samenwerking gebruiken van het internet erkennend, stelt TIGed docenten in staat om private, reclamevrije virtuele klaslokalen te creëren en te beheren, waardoor studenten kunnen profiteren van de voordelen van web 2.0 tools zonder veiligheid op te offeren. Docenten kiezen welke tools ze integreren in hun online klaslokalen gebaseerd op wat het meest geëigend is voor hun studenten en projecten. Beschikbare tools zijn o.a.: blogs, podcasts, kaarten, galerijen met digitale afbeeldingen, dicussie groepen, live video chat, online bestandsruimte en meer. bron
Het lesmateriaal dat nu in de databank staat komt uit de VS en is niet vertaald. Vooral gericht op het primair onderwijs. Maar goed, het kan ter inspiratie dienen. Ook de website lijkt nog midden in een vertaalslag te zitten. (update 15/01: de site maakt gebruik van een vertaalmachine)
In ieder geval een interessant initiatief en ik zal binnenkort eens een beter kijkje nemen. Ik ben benieuwd wat ik vrijdag allemaal tegen ga komen.
Vanochtend in bus bekeek ik bovenstaande Ted Talk met Edward Burtynsky, die ik sinds het kijken van Manufactured Landscapes een beetje probeer te volgen. Burtynsky maakt vooral foto’s van door de mens gemaakte landschappen: oliepijpleidingen door de toendra, vervuilde rivieren met de meest giftige kleuren, afvalbergen etc. Allemaal symbolen van het antropoceen.
Burtynsky praat over het fotograferen van ‘olie landschap’ en de gevolgen van het opraken van deze natuurlijke hulpbron, ‘peak-oil‘. Aan het einde van zijn verhaal zegt Burtynsky:
It’s not a question of if but a question of when ‘peak-oil’ will come upon us. So to me using photography, and I feel that all of us need to now really pick the task of using our talents, our ways of thinking, to begin to deal with what I think is probably the most challenging issues of our time, how to deal with our energy crisis.
Mensen als Burtynsky inspireren mij, mensen die vanuit een heel ander perspectief grote maatschappelijke problemen aan de orde stellen. Zij geven terecht aan dat er meer aanspraak gedaan moet worden op creativiteit en innovatief vermogen. Belangrijke boodschap voor het onderwijs! Komt misschien harder binnen als we deze illustreren met een foto van Burtynsky.
Op De Onderwijsdagen bezocht ik vandaag onder andere de sessie van Gerard Dümmer, docentenopleider van Hogeschool Domstad. “Leraren van de toekomst voorbereiden op de toekomst”, dat soort titels trekken mij wel. Het is een thema dat langzaam maar zeker ook bij ons onderwerp van gesprek wordt.
Gerard laat in zijn sessie zien hoe hij dit thema verkent. Wat is er geschreven over de leerling van de 21e eeuw? Wat is er geschreven over 21st century skills? Wat kun je in dit opzicht met competentieoverzichten op het gebied van ICT zoals de PABO-tool of de Kennisbasis ICT (pdf)? Welke pedagogiek/didactiek hoort hierbij. Gerard noemt terecht het TPACK-model. En welk opleidingsmodel moet je als lerarenopleiding uiteindelijk ontwikkelen?
Update 16-11-2009: lees voor meer informatie over de vragen van Gerard op zijn blogpost over deze sessie.
Ik denk dat je moet oppassen met genoemde lijstjes van ICT-competenties, ze kunnen beperkend zijn in de discussie over hoe je leraren van de toekomst voorbereidt op de toekomst. Hoewel het mij vanzelfsprekend lijkt dat docenten deze vaardigheden moeten beheersen om ze betekenisvol te kunnen toepassen, zijn het vooral zaken als creativiteit en innovatie die daar aan ten grondslag liggen. Het moet om een opleidingsmodel gaan waar de ICT-vaardigheden en de vaardigheden die je nodig hebt om in de 21e eeuwse informatiemaatschappij te kunnen functioneren, goed geïntegreerd is. In dit opzicht vind ik dit model for 21st century learning interessant om in die discussie te gebruiken.
We worden aan het werk gezet! Wat moet een docent van de toekomst weten? Wat moet die docent kunnen? En wat moet hij/zij willen? En welke leeromgeving past daar het beste bij? De opdracht is om in een kort Flip-filmpje antwoord te geven op deze vragen. Fons van den Berg, Erwin Bomas en ondergetekende gaan aan de slag en maken het volgende filmpje.
Thomas Friedman schrijft een interessante column in de N.Y.T. Niet alleen het financiële systeem moet drastisch hervormd worden, ook het Amerikaanse onderwijs moet op de schop. Hij maakt een vergelijking met de grote depressie in de jaren ’30 van de vorige eeuw:
When the Great Recession wiped out all the credit and asset bubbles that made that overconsumption possible, it left too many American workers not only deeper in debt than ever, but out of a job and lacking the skills to compete globally.”
Met name de onderste- en de middenklasse worden hierdoor geraakt, schrijft Friedman. Maar:
But those who have the ability to imagine new services, new opportunities and new ways to recruit work were being retained. They are the new untouchables.
….
Those with the imagination to make themselves untouchables — to invent smarter ways to do old jobs, energy-saving ways to provide new services, new ways to attract old customers or new ways to combine existing technologies — will thrive. Therefore, we not only need a higher percentage of our kids graduating from high school and college — more education — but we need more of them with the right education.
Maar wat is dan de right education. En bieden wij dat onderwijs? Ik ben benieuwd in hoeverre deze discussie speelt bij onze leraren-in-opleiding. Vinden zij ook dat een herontwerp van onderwijs nodig is?
Thomas Friedman schrijft een interessante column in de N.Y.T. Niet alleen het financiële systeem moet drastisch hervormd worden, ook het Amerikaanse onderwijs moet op de schop. Hij maakt een vergelijking met de grote depressie in de jaren ’30 van de vorige eeuw:
When the Great Recession wiped out all the credit and asset bubbles that made that overconsumption possible, it left too many American workers not only deeper in debt than ever, but out of a job and lacking the skills to compete globally.
Met name de onderste- en de middenklasse worden hierdoor geraakt, schrijft Friedman. Maar:
But those who have the ability to imagine new services, new opportunities and new ways to recruit work were being retained. They are the new untouchables.
en
Those with the imagination to make themselves untouchables — to invent smarter ways to do old jobs, energy-saving ways to provide new services, new ways to attract old customers or new ways to combine existing technologies — will thrive. Therefore, we not only need a higher percentage of our kids graduating from high school and college — more education — but we need more of them with the right education.
Ik ben het met Friedman eens. Maar wat is dan de right education? En bieden wij dat onderwijs? Daar mogen we op onze lerarenopleiding best meer over discussiëren en brainstormen. Juist een lerarenopleiding moet hier een duidelijk standpunt in nemen en uitstralen naar onze leraren-in-opleiding. Zijn zij straks klaar om de new untouchables op te leiden?
Guus Wijngaards, lector eLearning van INHolland, mailde mij een link naar de site “A 21st Century Education” van de Mobile Learning Institute. Op deze site staan twaalf prachtig gemaakte mini-documentaires, profielschetsen van mensen who embrace and defend fresh approaches to learning and who confront the urgent social challenges that are part of a 21st century experience. Onderwerp van gesprek zijn ideeen over innovatie binnen en transformatie van het onderwijs.
Ik heb er een aantal bekeken. Interessant vond ik de korte film over Randall Fielding, die op basis van onderzoek over leren en millenial learners scholen ontwerpt. Hij ziet de school als een ‘stil curriculum’. Alan November in Myths and Opportunities: Technology in the Classroom doet interessante uitspraken over het gebruik van technologie in het onderwijs. Hij geeft aan dat docenten leren werken met de technologie niet het probleem is. Echter, het toepassen van ICT door docenten om het leren te ondersteunen, dat kost heel veel tijd.
Heppell explains how too many schools are still operating on models that were designed for the 19th century learner. In the new century, kids are drawn to new devices like iPods and cell phones, and to new modes of interacting like Facebook and twittering; teachers and schools have the opportunity to harness this natural fascination with technology by allowing and encouraging it to be used in the classroom. Indeed, even the notion of the classroom needs to be entirely re-imagined.
In de film wordt een bijeenkomst getoond van “Be Very Afraid”. Dit is een initiatief van Heppell waar leerlingen en studenten, van primair onderwijs tot hoger onderwijs, kunnen laten zien op welke manier zij nieuwe technologie in hun leren gebruiken. Heppell nodigt vervolgens allerlei gasten uit, van beleidsmakers tot kunstenaars, die in gesprek gaan met de jongeren. De Student’s Voice. Super initiatief.
Op de website van BVA kun je de resultaten van de bijeenkomsten bekijken. Bekijk ook eens de reflecties van Heppell op de bijeenkomsten. Inspirerende man.
Goed materiaal om te gebruiken ter inspiratie bij het debat over en het herontwerp van het onderwijs.
Mijn blog waarin ik aantekeningen, ideeën, gedachten en ervaringen verzamel. Over onderwijs, leren en creatieve technologie. Over projecten, evenementen en inspiratiebronnen. Over mijn eigen ontwikkeling als professional. Over gras dat groener is aan de overkant. Met hier en daar een off-topic momentopname.
Guus Wijngaards, lector