Op de pre-conference van Media & Learning 2016 verzorgde Sonia Hetzner van de Friedrich-Alexander-Universität Erlangen-Nürnberg in Duitsland een presentatie over een project waarin studenten en docenten van de universiteit met behulp van een zogenaamde ‘video rucksack’ video-opnames en weblectures maken. Een interessante low budget benadering die gekoppeld wordt aan een begeleidingstraject.
Bovenstaande afbeelding geeft aan wat er allemaal in de rugzak gaat. Een camera, statief, geluid, licht, etc. Hetzner geeft aan dat er allemaal in past, en dan kan er ook nog mee gefietst worden.
Achtergrond
Hetzner legt uit hoe dit initiatief is ontstaan. Allereerst benoemt ze dat docenten meer willen met video in hun onderwijs. Er komen meer studenten, maar de budgetten groeien niet per definitie mee: zelfde aantal leraren. De doelgroep verandert ook, bestaat niet meer alleen uit ‘reguliere’ voltijdstudenten, maar uit professionals in verschillende fases van hun loopbaan met een vraag naar gepersonaliseerde en flexibele leerwegen. Dat vraagt van docenten maatwerk en differentiatie. Bij al deze ontwikkelingen kan de inzet van video het studeren van de studenten en het lesgeven van docenten ondersteunen.
Niet onbelangrijk is het feit dat de universiteit niet over een campus beschikt, maar uit verschillende locaties bestaat. Er is geen budget om op iedere locatie een professionele studio in te richten, en collega’s zijn ook niet altijd bereid om telkens naar een studio te reizen.
Begeleiding
Docenten die met behulp van de rugzak zelf video’s gaan opnemen worden hier in eerste instantie in begeleid. Deze begeleiding bestaat uit vier onderdelen: consulting, concept, implementation en evaluation. In de fase van consulting wordt de beginsituatie in kaart gebracht, wat is precies de behoefte? In deze fase analyseert de docent ook bestaande video’s om voorkennis te activeren en om vast te stellen wat een goede video precies is. Ook zijn er ‘simulatie-video’s beschikbaar die bijvoorbeeld veel voorkomende fouten bij het opnemen van educatieve video’s bespreken.
Vervolgens gaat de docent aan de slag met het ontwerp. Er worden concrete leerdoelen geformuleerd, de leerinhouden worden vastgesteld en er wordt gekeken naar kenmerken van de doelgroep. Docenten wordt gevraagd om gebruik te maken van een speciaal lesplanformulier met een shooting concept sheet. Er ontstaat op deze manier een scenario met een script. Hertzner geeft aan dat dit een eenvoudige werkvorm is die snel wordt over geslagen, maar dat is dan ook terug te zien in de kwaliteit van de opname.
In de fase van implementatie gaat de rugzak open. Via een hands-on benadering komt de docent in aanraking met de technische en creatieve aspecten van het opnemen van video’s. Hierbij is ook aandacht voor post-production: is er een logische flow, hoe staat het met de kwaliteit van de audio en consistentie.
Vervolgens wordt de video ingezet, waarna er geëvalueerd wordt: wat zijn de opbrengsten, welke follow-ups zijn noodzakelijk.