Ik lees een kort artikeltje over zingeving en het raakt mij. Ik lees een paar mooie uitspraken die ik graag wil opschrijven. Het artikel beschrijft een interview met dr. Jacky van de Goor, over haar promotieonderzoek hoe mensen in het dagelijks leven zingeving ervaren. Het is een belangrijk thema voor mij.
Ik heb geleerd/ben aan het leren hoe zingeving goed is voor mijn mentale gezondheid, hoe het betekenis en waarde geeft aan mijzelf, hoe ik het leven leef, in verbondenheid met mijn omgeving. Ik heb de leegte en eenzaamheid ervaren als zingeving even niet meer gevoeld wordt, dat het niet meer helder is waar je aan wilt bijdragen, of je ergens aan bijdraagt. De behoefte aan betekenisvol willen zijn is groot, maar werkt soms zó verlammend.
Van de Goor geeft aan dat zingevende ervaringen ook negatief kunnen zijn, en toch ook levensverrijkend. Zingeving als proces…
(…) dat niet altijd leuk of makkelijk is, maar juist uit deze processen valt veel kracht te halen wanneer we leren ze te accepteren en te waarderen als onderdeel van het leven.
Waar wil je aan bijdragen en kun je daarbij over je eigen angsten heen stappen? Zingeving is de weg der moeite.
Zingeving zien als een proces, als een vermogen dat je kunt ontwikkelen. Bewust op zoek gaan naar persoonlijke en betekenisvolle ervaringen, samen met anderen.
Zingeving als transformatief proces. Leren.