Deze maand heb ik elke dag een blogpost gepubliceerd. Een dergelijke reeks is nog niet eerder voorgekomen in mijn al weer (bijna) tien jaar durende knipperlicht en/of afstandsrelatie met dit blog. Het gebeurde in de kerstvakantie. Opeens was daar weer de motivatie om regelmatig te willen bloggen. Misschien wel hetzelfde gevoel als bijna tien jaar geleden toen ik hiermee begon. Ik besloot om er niet al te veel over na te denken en gewoon maar te doen. Iedere dag een blogpost. Wat heeft het mij opgeleverd?
Leervlak is ooit ontstaan uit de behoefte om mijn denken over ICT en onderwijs zichtbaar te maken. Zodat ik het zelf ging snappen en om het met anderen te delen. Het was ook een ontwikkelblog, over mijn eigen leren en ontwikkeling. Maar zoals gezegd, de laatste jaren keek ik wat meer afstand naar dit blog, met zo af en toe een opleving. De focus lag op andere zaken, en waar de wil er wel was om het bloggen weer met regelmaat op te pikken, was de energie er niet altijd.
Wat heeft een maand bloggen mij opgeleverd?
Het schrijven van een informele blogpost is voor mij een prettige manier om mijn eigen denken te structureren en te verbeteren. Door het op te schrijven, en ik probeer dat op een manier te doen zodat anderen dat ook kunnen volgen, ontstaat er structuur in mijn denken, en kom ik ook zaken tegen die ik nog niet zo goed begrijp en dus moet uitzoeken. Het is ook een oefening in schrijven voor mij, ik heb daar een haat-liefde verhouding mee. Ik ervaar minder belemmeringen bij het schrijven van een blog voor een groot publiek, dan een formele tekst voor mijn werk. Gek genoeg. Andere belangen.
Ik houd mij bezig met het thema online asynchrone discussie en mobiele technologie. Veel over gelezen, en door het samenvatten van enkele relevante bronnen orden ik langzaam maar zeker mijn denken over deze thema’s. Door deze samenvattingen te delen heb ik nog wat interessante leestips mogen ontvangen. En het is natuurlijk ook prettig om te ervaren dat de teksten gewaardeerd worden, via likes, retweets en reacties. Dat geeft energie.
Soms een blog schrijven is iets anders dan iedere dag een blog schrijven. Dat moet ik organiseren, plannen. Soms wat vooruit schrijven als de gelegenheid er was. Met als resultaat dat ik wat bewuster met mijn planning bezig was, en ook wat doelmatiger te werk ging. Ik reageer goed op het ritme. Grappig hoe dat soms werkt.
Maar de voldoening vind ik nog wel de meest prettige opbrengst. Iets schrijven, en dan op de button Publiceren klikken. Even dat kwetsbare moment van wat zouden ze er van vinden om vervolgens je schouders op te halen en tevreden zijn met de opbrengst voor jezelf. Ik ben meedogenloos kritisch op mijzelf, en dan is dat een ding. Ik vind het fijn om de dag af te sluiten met de wetenschap dat ik iedere dag ten minste iets heb gepresteerd, iets positiefs in de laatjes van mijn geheugen heb gestopt. Ik krijg er meer zelfvertrouwen door.
En wat kost het dan?
Ja, tijd. Maar ik merk dat de tijd die ik investeer in het schrijven van een blog ik soms elders weer terug krijg. Zo heb ik na een blogpost hoofd leeg en heb ik volledige aandacht voor de belangrijke zaken in het leven.
Ik voel ondertussen niet meer de noodzaak om per se iedere dag een blogpost te schrijven. Maar de uitdaging om het een maandje vol te houden wilde ik in ieder geval wel aangaan.
Verder denk ik er maar niet te veel over na en ga af op het gevoel.
Ik waardeer het in ieder geval enorm dat je dit leest! Dank je wel.
Ik hoor graag uw reactie!