Categorie: inspiratie

  • TED Talks: Edward Burtynsky

    Leestijd: < 1

    Vanochtend in bus bekeek ik bovenstaande Ted Talk met Edward Burtynsky, die ik sinds het kijken van Manufactured Landscapes een beetje probeer te volgen. Burtynsky maakt vooral foto’s van door de mens gemaakte landschappen: oliepijpleidingen door de toendra, vervuilde rivieren met de meest giftige kleuren, afvalbergen etc. Allemaal symbolen van het antropoceen.

    Burtynsky praat over het fotograferen van ‘olie landschap’ en de gevolgen van het opraken van deze natuurlijke hulpbron, ‘peak-oil‘. Aan het einde van zijn verhaal zegt Burtynsky:

    It’s not a question of if but a question of when ‘peak-oil’ will come upon us. So to me using photography, and I feel that all of us need to now really pick the task of using our talents, our ways of thinking, to begin to deal with what I think is probably the most challenging issues of our time, how to deal with our energy crisis.

    Mensen als Burtynsky inspireren mij, mensen die vanuit een heel ander perspectief grote maatschappelijke problemen aan de orde stellen. Zij geven terecht aan dat er meer aanspraak gedaan moet worden op creativiteit en innovatief vermogen. Belangrijke boodschap voor het onderwijs! Komt misschien harder binnen als we deze illustreren met een foto van Burtynsky.

    www.edwardburtynsky.com

    edburtynsky11

    Photo by Edward Burtynsky: Nickel Tailings No. 34

  • We Are The People We’ve Been Waiting For

    Leestijd: 3 minuten

    In mijn presentatie “eLearning op de Obamaschool” die ik als gastspreker verzorg voor de training onderwijsvernieuwing op de School of Education Amsterdam heb ik het o.a. over de context van veranderend onderwijs:

    Veranderend onderwijs in de context van een wereld die hot, flat & crowded is. Welke type onderwijs bereidt leerlingen voor op het bedenken van oplossingen op complexe problemen zoals het energievraagstuk, het klimaatprobleem en allerlei andere uitdagingen die een snel veranderende geglobaliseerde maatschappij met zich mee brengt?

    Dit stukje kan ik nu vervangen door een deel te laten zien van de documentaire We Are The People We’ve Been Waiting For. Lord Puttnam (ex-filmproducent, politicus) toonde een trailer van deze film om zijn keynote op de Online Educa in Berlijn kracht bij te zetten.

    In deze documentaire worden vijf jongeren gevolgd binnen het onderwijssysteem. Een onderwijssysteem dat jongeren moet voorbereiden op complexe vraagstukken in de huidige maatschappij en die van de toekomst, die moet aansluiten bij de dynamische globaliserende wereld, waar technologie een steeds grotere rol gaat spelen. De boodschap in de documentaire is dat het onderwijssysteem hierin faalt. Sir Ken Robinson spreekt in de trailer (zie hieronder) over  historische concepten die het onderwijs van vandaag hebben vormgegeven, dat deze concepten nu bijna bankroet zijn om het onderwijs van de 21e eeuw vorm te geven en door dat wel te doen verraden/misleiden we onze jongeren:

    We have no future, if we don’t become more imaginiative, zegt Lord Puttnam in zijn keynote,  klimaatverandering en de gevolgen daarvan is de grootste uitdaging in onze maatschappij. Het onderwijs moet ons hier op voorbereiden, door ons bijvoorbeeld de consequenties te laten zien van ons consumentengedrag. Lord Puttnam noemde in zijn keynote de rol van games om dit te bereiken. Als voorbeeld noemde hij het Climate Simulation Game (kan tot op heden niet ontdekken om welk spel het precies gaat, iemand?). Games als middel om ethische en morele vraagstukken te behandelen. Puttman merkte op dat het eerste wat jongeren doen in het spel is het vernietigen van de wereld, maar  dat na paar keer spelen toch echt gewerkt wordt aan een duurzame oplossing.

    Lord Puttnam speaking at the Online Educa Berlin '09
    Lord Puttnam speaking at the Online Educa Berlin '09

    Ik ben docentenleider op een School of Education. Ik heb vragen. Leiden wij de docenten op die in staat zijn om de jongeren op te leiden zodat ze die complexe vraagstukken van nu en in de toekomst aan kunnen? Leiden wij docenten op die in staat zijn om het daarvoor nodige onderwijssysteem mede vorm te geven? Nee, en daar maak ik mij zorgen om. Ik ben de laatste weken bezig geweest met een plan om mijn werk op de School hier meer op te gaan focussen. Het beroep docent is meer dan een baan, het hoort weer een roepping te zijn, nu meer dan ooit!

    Deze quote van H.G. Wells uit de documentaire vat de boodschap en de documentaire mooi samen:

    If catastrophe is to be avioded, education has to triumph!

    Bekijk naast de trailer meer korte filmpjes met gastsprekers en studenten over het onderwijs en de toekomst op de site van We Are The People en hun YouTube kanaal.

    Lees meer over de keynote van Lord Puttman (en anderen) op de Online Educa Berlin 2009 in een blogpost van Wilfred Rubens.

    Photo by David Ausserhofer | Online Educa Berlin | All copyrights by ICWE GmbH


  • eLearning Sucks!

    Leestijd: 2 minuten

    Via de blog van Daan Assen struikelde ik over deze presentatie van Red Magma: eLearning Sucks! Gelikte slides met als punt dat veel onderwijsontwerp met e-learning gebaseerd is op het traditionele model van kennisoverdracht. Bij het ontwikkelen van onderwijs met behulp van e-learning zou er meer gekeken moeten worden naar de ontwerpprincipes van games en de interactieve mogelijkheden van het web om een uitdagende leeromgeving te creëren voor de lerenden, dat is zo ongeveer de strekking van de presentatie.

    Prima presentatie om aan mijn tweedejaars studenten te laten zien in kader van de trainingen eLearning, als basis voor een discussie over de meerwaarde van ICT in het onderwijs. Prikkelende titel, sprekende beelden.

    Maar de boodschap van de presentatie gaat over didactiek. Ik heb studenten die in hun eerste jaar  Effectief Leren van Ebbens gelezen hebben, gericht op directie instructie.  In hun tweedejaar gaan ze verder met Actief Leren van dezelfde schrijver. Het zou interessant zijn om principes op het ontwerpen van games en media (bijvoorbeeld crossmedia, dat me meer en meer aantrekt, juist met betrekking tot onderwijsontwerp) op te nemen in deze handboeken en de studenten handvatten te geven voor activerend, modern onderwijsontwerp, met of zonder e-learning. Volgens mij geeft dat de studenten andere inzichten in hoe je leerlingen kunt activeren en hoe jongeren informatie tot zich nemen en verwerken.

    Een paar jaar geleden volgde ik een workshop over hoe je online simulaties kon ontwerpen. Die principes kan ik toepassen in bijvoorbeeld Second Life, maar vanaf dat moment ging ik ook meer doen met rollenspellen in de groep, ging ook simulaties maken voor in de klas. Om maar een voorbeeld te noemen.

    eLearning Sucks

    View more presentations from Red Magma.
    Photo by Myki Roventine | Flickr
  • “The New Untouchables”

    Leestijd: 2 minuten
    Thomas Friedman schrijft een interessante column in de N.Y.T. Niet alleen het financiële systeem moet drastisch hervormd worden, ook het Amerikaanse onderwijs moet op de schop. Hij maakt een vergelijking met de grote depressie in de jaren ’30 van de vorige eeuw:
    When the Great Recession wiped out all the credit and asset bubbles that made that overconsumption possible, it left too many American workers not only deeper in debt than ever, but out of a job and lacking the skills to compete globally.”
    Met name de onderste- en de middenklasse worden hierdoor geraakt, schrijft Friedman. Maar:
    But those who have the ability to imagine new services, new opportunities and new ways to recruit work were being retained. They are the new untouchables.
    ….
    Those with the imagination to make themselves untouchables — to invent smarter ways to do old jobs, energy-saving ways to provide new services, new ways to attract old customers or new ways to combine existing technologies — will thrive. Therefore, we not only need a higher percentage of our kids graduating from high school and college — more education — but we need more of them with the right education.
    Maar wat is dan de right education. En bieden wij dat onderwijs? Ik ben benieuwd in hoeverre deze discussie speelt bij onze leraren-in-opleiding. Vinden zij ook dat een herontwerp van onderwijs nodig is?

    Thomas Friedman schrijft een interessante column in de N.Y.T. Niet alleen het financiële systeem moet drastisch hervormd worden, ook het Amerikaanse onderwijs moet op de schop. Hij maakt een vergelijking met de grote depressie in de jaren ’30 van de vorige eeuw:

    When the Great Recession wiped out all the credit and asset bubbles that made that overconsumption possible, it left too many American workers not only deeper in debt than ever, but out of a job and lacking the skills to compete globally.

    Met name de onderste- en de middenklasse worden hierdoor geraakt, schrijft Friedman. Maar:

    But those who have the ability to imagine new services, new opportunities and new ways to recruit work were being retained. They are the new untouchables.

    en

    Those with the imagination to make themselves untouchables — to invent smarter ways to do old jobs, energy-saving ways to provide new services, new ways to attract old customers or new ways to combine existing technologies — will thrive. Therefore, we not only need a higher percentage of our kids graduating from high school and college — more education — but we need more of them with the right education.

    Ik ben het met Friedman eens. Maar wat is dan de right education? En bieden wij dat onderwijs? Daar mogen we op onze lerarenopleiding best meer over discussiëren en brainstormen. Juist een lerarenopleiding moet hier een duidelijk standpunt in nemen en uitstralen naar onze leraren-in-opleiding. Zijn zij straks klaar om de new untouchables op te leiden?

    the-untouchables

    image ©  1987 Paramount Pictures

  • Het verschil in 4 minuut 23

    Leestijd: < 1

    televisie

    Filmpje! Wat is het verschil tussen data, informatie en kennis. Nick Milton legt het simpeltjes uit. In 4 minuut 23.

    (via blogpost Engaged Learning)

    photo by dailyinvention | Flickr

  • Be Very Afraid: A 21st Century Education

    Leestijd: 2 minuten

    Mobile Learning InstituteGuus Wijngaards, lector eLearning van INHolland, mailde mij een link naar de site “A 21st Century Education” van de Mobile Learning Institute. Op deze site staan twaalf prachtig gemaakte mini-documentaires, profielschetsen van mensen who embrace and defend fresh approaches to learning and who confront the urgent social challenges that are part of a 21st century experience. Onderwerp van gesprek zijn ideeen over innovatie binnen en transformatie van het onderwijs.

    Ik heb er een aantal bekeken. Interessant vond ik de korte film over Randall Fielding, die op basis van onderzoek over leren en millenial learners scholen ontwerpt. Hij ziet de school als een ‘stil curriculum’. Alan November in Myths and Opportunities: Technology in the Classroom doet interessante uitspraken over het gebruik van technologie in het onderwijs. Hij geeft aan dat docenten leren werken met de technologie niet het probleem is. Echter, het toepassen van ICT door docenten om het leren te ondersteunen, dat kost heel veel tijd.

    Eye opener voor mij is de film over Stephen Heppell, Empowering Young Learners. Hij praat over de 21st century learner.

    Heppell explains how too many schools are still operating on models that were designed for the 19th century learner. In the new century, kids are drawn to new devices like iPods and cell phones, and to new modes of interacting like Facebook and twittering; teachers and schools have the opportunity to harness this natural fascination with technology by allowing and encouraging it to be used in the classroom. Indeed, even the notion of the classroom needs to be entirely re-imagined.

    In de film wordt een bijeenkomst getoond van “Be Very Afraid”. Dit is een initiatief van Heppell waar leerlingen en studenten, van primair onderwijs tot hoger onderwijs, kunnen laten zien op welke manier zij nieuwe technologie in hun leren gebruiken. Heppell nodigt vervolgens allerlei gasten uit, van beleidsmakers tot kunstenaars, die in gesprek gaan met de jongeren. De Student’s Voice. Super initiatief.

    Op de website van BVA kun je de resultaten van de bijeenkomsten bekijken. Bekijk ook eens de reflecties van Heppell op de bijeenkomsten. Inspirerende man.

    Goed materiaal om te gebruiken ter inspiratie bij het debat over en het herontwerp van het onderwijs.

  • Verplichte kost voor leraren-in-opleiding: Nu leren voor morgen

    Leestijd: 2 minuten

    Nu leren voor morgenEindelijk weer wat tijd om wat vakliteratuur weg te werken. Bovenop de stapel lag Nu leren voor morgen, 25 gesprekken over eigentijds onderwijs. Samengesteld door Erno Mijland, die 25 interviews heeft afgenomen met specialisten in- en om het onderwijs, in gesprek over de huidige ontwikkelingen en over visie op leren en onderwijs.

    Ik heb het boekje, met voor mij herkenbare verhalen, met veel plezier gelezen, met vooral de studenten op de lerarenopleiding waar ik werk in het achterhoofd. Dit boekje zou perfect passen in de onderwijseenheid “Onderwijsvernieuwing” die door onze onderwijskundigen wordt verzorgd en waar ik dit schooljaar een gastcollege voor verzorgde. Studenten werkten aan een herontwerp van onderwijs voor de ‘Obamaschool’. In de verhalen in dit boek genoeg stof om over na te denken voor dat herontwerp.

    Toen ik het gastcollege verzorgde merkte ik onder ander op dat studenten ‘schrikken’ van de impact van al die ‘onderwijsvernieuwingen’ op hun visie op onderwijs en leren. Sommigen zien in dat hun visie op onderwijs die ze aan het ontwikkelen zijn misschien wel niet de juiste is. Anderen laten zich er enorm door inspireren en hun ontwikkeling neemt opeens een vlucht. Anderen zijn kritisch, kijken de kat uit de boom of gaan er fel op in. Het onderwijsdebat op kleine schaal!

    Het doel van de onderwijseenheid “Onderwijsvernieuwing” is dat de studenten een beter beeld krijgen van wat zich allemaal afspeelt in het onderwijsdebat. Ik vind dat dit boekje een prima beeld geeft van dit debat, en zou wat mij betreft op de boekenlijst mogen komen te staan. De interviews over de toekomst van het onderwijs en de rol die overheid, scholen, leraren en leerlingen daarin hebben, over gemotiveerd leren, over onze pubers en technologie zijn een goede inleiding voor leraren-in-opleiding, die over een paar jaar het ‘onderwijs van de 21e eeuw’ gaan vertegenwoordigen.

    “Scholen leiden op voor de jaren vijftig” (Adjiedj Bakas), “Geen motivatie, geen leren” (Luc Stevens), “Computer is een triviaal middel” (Ad Verbrugge), “De home zappiens kan multitasken” (Wim Veen), “Games maken de leraar niet overbodig” (Margreet van den Berg). De uitspraken van de geïnterviewden, de kritische vragen van Mijland, zijn goede inleidingen in het onderwijsdebat tussen studenten en bieden basis voor verdere verdieping.

    Het onderwijsdebat op een lerarenopleiding is dus van belang. Het zal de student ook helpen in zijn eigen positiebepaling en ontwikkeling. Wie ben ik als leraar en hoe sta ik zelf in het onderwijs? En dat is wat Mijland ook doet aan het einde van het boek, hij omschrijft de attitudes waar hij als kenniswerker voor staat:

    1. Ik blijf m’n leven lang leren
    2. Ik leer en doceer in dialoog
    3. Ik ontwikkel een uniek T-profiel
    4. Ik deel mijn kennis
    5. Ik werk als een onderzoeker
    6. Ik durf te kiezen
    7. Ik focus op mijn passie.

    Uit de verhalen in dit boekje spreekt passie en visie, en dat mag best overslaan op de studenten.

  • eLearning en ICT op de Obamaschool

    Leestijd: 3 minuten

    In februari van dit jaar verzorgde ik een aantal gastcolleges voor de onderwijseenheid Onderwijsvernieuwingen, waarin de studenten van de School of Education Amsterdam een herontwerp van het onderwijs voor een fictieve school, de Obamaschool, moesten ontwikkelen. Het verzoek was of ik de ontwikkelingen op het gebied van eLearning & ICT wilde schetsen voor de studenten.

    Gistermiddag gebruikte ik deze presentatie in een iets andere context voor een groep studenten die bezig zijn om een pedagogisch didactische aantekening te halen. Dit gaf mij de gelegenheid om de presentatie hier en daar wat bij te schaven en deze eindelijk eens te uploaden naar SlideShare. Gelijk maar een toelichting bloggen.

    Indeling
    De presentatie kent de volgende opbouw:

    • De Obamaschool. Zijn er parallellen te trekken tussen de veranderingen die Obama teweeg probeert te brengen in de VS en de veranderingen die wij in het onderwijs proberen te realiseren?
    • Waarom sta ik hier iets te vertellen over e-learning, ICT en onderwijs? Een docent/leerling 2.0 heeft tegenwoordige andere manieren om aan informatie te komen en die om te zetten in bruikbare kennis.
    • Veranderend onderwijs in de context van een wereld die hot, flat & crowded is. Welke type onderwijs bereidt leerlingen voor op het bedenken van oplossingen op complexe problemen zoals het energievraagstuk, het klimaatprobleem en allerlei andere uitdagingen die een snel veranderende geglobaliseerde maatschappij met zich mee brengt?
    • Hoe zien jongeren onderwijs, leren en  technologie? Concepten uit het boekje Generatie Einstein.
    • De ontwikkelingen op het gebied van technologie, gebaseerd op het Horizon 2009 report dat in februari net was uit gekomen, aangevuld met andere actuele ICT ontwikkelingen in het onderwijs.
    • Wat is de rol van het onderwijs, van de docent in het begeleiden van leerlingen op hun rol in de 21e eeuw? Hebben we de juiste didactische bagage om de leerlingen te begeleiden in het leren met technologie?

    Tussendoor een aantal momenten van reflectie ingebouwd, tijd om het even te laten bezinken voor de studenten. Een moment van stilte om het even lekker zwaar aan te zetten. Het gaat ergens om! Herontwerp van het onderwijs op de Obamaschool.

    Barack Obama

    Presentatie
    Ik heb deze slideshow gemaakt in Keynote op basis van een script, mijn verhaal. Ik had dat nog niet eerder zo uitgebreid gedaan. Ik heb gebruik gemaak van beelden, die met name in het begin en het eind de punten, die ik wilde maken, versterken. Ik maak gebruik van Stagehand, waardoor ik via mijn iPhone de slideshow op afstand kan bedienen, en op het juiste moment de beelden kan tonen. Ik heb de eigenschap om te lopen tijdens het presenteren, en dat kan ik nu juist goed inzetten om de presentatie  wat dramatischer te maken. Ik kan het tempo goed regelen zodat er een goede flow ontstaat waar er ook ruimte was voor inbreng van de studenten en zijstapjes. Het gaat de ene keer beter dan de andere keer, maar dat vind ik niet zo erg.

    Ik vond het  fijn om te werken aan deze slideshow. Het is ook een oefening voor mij zelf geweest, even alles op een rijtje krijgen. Wat wil ik overbrengen? Wat is mijn visie? En eindelijk ook eens zelf de kans om de filmpjes zoals Shift Happens en A Vision Of Student’s Today en te snuffelen in de beelden van Great quotes about Learning and Change. Lekkere open deuren, maar ze werken prikkelend!

    Ik heb nu een soort van basispresentatie gemaakt die ik in de toekomst goed kan gebruiken voor studenten. Het is een presentatie die nu gaat evolueren. Als er nieuwe actualiteiten zijn, of ik kom betere beelden tegen, dan zal ik deze gelijk verwerken. Een aantal vraagstukken in de presentatie zijn voor mij ook nog actueel, nog niet uitgewerkt, dus er zal nog wel het een en ander veranderen.

    In ieder geval veel positieve reacties van studenten gehad, en daar ben ik blij mee, gezien ik helemaal geen sterke prater ben.

  • Digibordblues

    Leestijd: < 1

    Digibordblues

    Zomaar een momentopname van vandaag toen ik een lokaal binnen liep om mij voor te bereiden op een training. Ik moest eerst het whiteboard weg rijden zodat ik gebruik kon maken van het digibord. Viel nog mee, ik maak het ook wel mee dat ik het projectiescherm ook nog eens omhoog kan doen. We zijn hard aan het werk om dit te veranderen, en een beeld als dit, hoewel met me wat droef maakt, inspireert ook om door te gaan.

    Ik bedacht me dat ik als lerarenopleider niet alleen de studenten moet leren om modern onderwijs te verzorgen met het digibord, maar dat ik ze ook moet uitdagen om eerst het whiteboard weg te rijden.

Mijn blog waarin ik aantekeningen, ideeën, gedachten en ervaringen verzamel. Over onderwijs, leren en creatieve technologie. Over projecten, evenementen en inspiratiebronnen. Over mijn eigen ontwikkeling als professional. Over gras dat groener is aan de overkant. Met hier en daar een off-topic momentopname.

Jeroen Bottema